ένα κείμενο της Νατάσσας Θάνου

-Εάν ήμουν παιδί μικρό και μου έλεγαν, τον κόσμο να φτιάξω σε ένα ταμπλό θα έπαιρνα μαύρο στυλό. Μαύρα τα δένδρα, μαύρα  τα πουλιά, μαύρος ο ουρανός και ο ήλιος ο λαμπρός και μια ελπίδα, μικρή, ζωγραφισμένη στο χαρτί ,ένα πολύχρωμο πουλί μισοθαμένο μες στην Γη.
– Η ματιά όμως αδιαφορεί, μοιάζει να μην την ενδιαφέρει ούτε γιατί πέθανε το πουλί ή γιατί γέμισε  πούπουλα, η Γη. Και συνεχίζει να βλέπει τα ψάρια στην θάλασσα, χωρίς ζωή, τα πουλιά στην γη, χωρίς ψυχή να μολύνονται τα ύδατα, αλλάζοντας, χρώμα και στρέφει το βλέμμα πάλι αλλού. Ποια είναι η αιτία, για όλα αυτά, μήπως φταίει η αδιαφορία;
– Τα μέσα αναμεταδίδουν όλα τα κακά, που συμβαίνουν: οι βροχές, οι πλημύρες, οι καταστροφές, οι αθώες, χαμένες ζωές … Τι λυπηρό να στρέφεις το βλέμμα σου αλλού και η μόνη φιλοδοξία σου: το χρήμα και το συμφέρον το ατομικό όχι το συνολικό. Άφησε τους πολέμους, τις καταστροφές και διέθεσε τα χρήματα, για το καλό του κοινωνικού συνόλου, της ανθρωπότητας. Σεβασμός στο άτομο μας, αγάπη για τον συνάνθρωπο μας, συμφιλίωση των λαών. Χωρίς πολέμους όλοι ενωμένοι για να σώσουμε την γη μας, τον πλανήτη μας.
– Άκουσε τα μηνύματα S.O.S που εκπέμπει η Γη, δεν μπορούμε πλέον να αγνοούμε τις αιτίες και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής , τα τελευταία χρόνια  ήταν τα πιο θερμά χρόνια. Οι θαλάσσιοι πάγοι συρρικνώνονται, η στάθμη τις θάλασσας ανεβαίνει, οι κλιματικές καταστροφές, διπλασιαστήκαν.
– Οι επιστήμονες κρούουν, τον κώδωνα του κινδύνου… .Μια νέα μελέτη της NASA αποδεικνύει ότι τα αέρια του θερμοκηπίου που παράγονται είναι από την ανθρωπινή δραστηριότητα και όχι από τις αλλαγές τις ηλιακής δραστηριότητας, είναι η κινητήρια δύναμη της υπερθέρμανσης του πλανήτη μας. Και πια είναι αυτή, η ανθρώπινη δραστηριότητα που κάνει τους πάγους να λιώνουν.
– Σύμφωνα, με τον Αλ Γκόρ: η αιθάλη, που παράγεται από την καύση ξύλων, τις δασικές πυρκαγιές ,τις μηχανές και τα καύσιμα, συλλέγεται στην Αρκτική προκαλώντας ανησυχητική αύξηση της θερμοκρασίας στο Β. Πόλο, όπου δημιουργεί ένα σύννεφο ρύπανσης, που απορροφά, το φως του ήλιου και θερμαίνει τον αέρα με συνέπεια το λιώσιμο των πάγων. Οι πάγοι που καλύπτουν την Γη, λειτουργούν σαν προστατευτικός καθρέπτης που αντανακλά ένα μεγάλο μέρος της ηλιακής θερμότητας στο διάστημα, διατηρώντας τον πλανήτη μας ψυχρό. Λιώνοντας οι πάγοι με γρήγορο ρυθμό η Γη θα χάνει την προστασία της, από την θερμότητα, η οποία θα οδηγήσει στο τέλος των παγετώνων! Και βέβαια μετά από αυτό είναι γνωστό το τι θα επακολουθήσει: φυσικά η καταστροφή. Το τέλος του κόσμου, το τέλος του πλανήτη Γη. Ανεβαίνοντας η στάθμη των ωκεανών θα εξαφανίσει όλες τις παραλιακές πόλεις και στη συνέχεια τις χώρες. Μεγάλη ξηρασία, πλημμύρες , διαταραχή χλωρίδας και πανίδας με ακραία καιρικά φαινόμενα. Η μισή γη, μέσα στην ξηρασία και η άλλη μισή, μέσα στο νερό με επακόλουθο το τέλος.  Θα είμαστε, μόνο μια ανάμνηση, στο άπειρο σύμπαν θα είναι μια καταστροφή του άνθρωπου από τον ίδιο τον άνθρωπο, τι κρίμα να είμαστε θεατές της καταστροφής και όχι οι πρωταγωνιστές  της διάσωσης.

Η Γη έχει υψώσει τα χέρια της ζητώντας βοήθεια απεγνωσμένα. Κινδυνεύει, φωνάζει και η φωνή της γίνεται κραυγή, μέσα στον χρόνο και χάνεται και ξαναφωνάζει και πάλι χάνεται … Βρίσκει, ξανά την δύναμη, η φωνή της βγαίνει πάλι δυνατή και κάνει αντίλαλο, αλλά δεν την ακούς, δεν δίνεις σημασία, άνθρωπε αυτής της Γης!!
– Εκτός από όλα αυτά, οι μαγνητικοί πόλοι της Γης αλλάζουν θέση σε σχέση με τους γεωγραφικούς  με μεγάλη ταχύτητα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, η μεγαλύτερη συνεισφορά, στην μετακίνηση του γήινου άξονα και κατά συνέπεια των γήινων πόλων προέρχεται από το λιώσιμο των πάγων και την συνεπακόλουθη αύξηση, της στάθμης της θάλασσας , επηρεάζει την κατανομή της μάζας της Γης. Ο μαγνητικός πόλος μετακινείται, εξαιτίας των αλλαγών που συμβαίνουν στον ρευστό πυρήνα της Γης, ο οποίος περιέχει σίδηρο και άλλα μέταλλα, σε υγρή μορφή. O γεωφυσικός, Τζέφρι Λόβ ανέφερε ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης, αλλάζει με το πέρασμα του καιρού. Το μαγνητικό πεδίο μας προστατεύει από την διαστημική ακτινοβολία και τις ηλιακές καταιγίδες. Επομένως, με το χάος, που υπάρχει στο εσωτερικό της γης και το χάος στο εξωτερικό, σε συνδυασμό , με την διαστημική ακτινοβολία και τις ηλιακές καταιγίδες. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το τι θα επακολουθήσει , το χειρότερο σενάριο ο ήλιος, να καταπιεί και να κάψει κάθε ζωντανό οργανισμό πάνω στην Γη, ή με έναν τεράστιο σεισμό, που θα εξαφανίσει όλο τον πλανήτη. Και το πιο φοβερό θα είναι πέρα από κάθε φαντασία : να μην εξαφανίσει, όλη την γη, αλλά την μισή, με τους επιζήσαντες, να την βλέπουν να εξαφανίζεται,τρέμοντας και ουρλιάζοντας, παίρνοντας, μαζί κάθε ζωντανό οργανισμό και τους ανθρώπους, να εξαφανίζονται, σε κλάσματα δευτερόλεπτου και τους άλλους να κοιτάνε άφωνοι , μπροστά, στο αναπάντεχο φοβερό θέαμα, με τα πόδια τους στο χείλος του γκρεμού…  Ο άνθρωπος των σπηλαίων θα ξαναγεννηθεί, επιβιώνοντας σιγά –σίγα και σύναμα θα περιγράφει στους απογόνους για την καταστροφή της γης, δίνοντας συμβουλές, για ένα καλύτερο αύριο χωρίς τα λάθη του παρελθόντος! Τα παραπάνω είναι φαντασία, κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί πραγματικά.
– Η Γη μας στέλνει, συνέχεια μηνύματα… Δεν αρκεί, όμως, να κάνουν προσπάθειες μεμονωμένες, ομάδες όπως : «η διαστημική βιομηχανία ,με τις καινοτόμες τεχνολογίες και υπηρεσίες, που προσφέρουν». Για όλα αυτά χρειάζεται την συνεργασία όλων των ανθρώπων, από τον μικρό έως τον μεγαλύτερο. Δίνοντας, το καλό παράδειγμα, στα παιδιά μας τα οποία είναι το μέλλον Η εκπαίδευση στο σπίτι, στο σχολείο, θα οδηγήσουν στην αγάπη και την προστασία του πλανήτη μας και την διάσωση του. Την αγάπη και την προστασία της φύσης του περιβάλλοντος πρέπει να τα εμφυσήσουμε στις ψυχές των παιδιών μας την φυσιολατρία. Πρέπει όλοι μαζί να προσφέρουμε, να μάθουμε και να κάνουμε, τρόπο ζωής μας τις ενέργειες που θα βοηθήσουν, στην διάσωση της Γης. Πρέπει να φροντίσουμε την χώρα που πατάμε και τον αέρα που αναπνέουμε. Να μην επιτρέψουμε να γίνουμε οι πρωτεργάτες στην καταστροφή της Γης , να μην στρέψουμε, το βλέμμα μας αλλού, είναι η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας και των απογόνων μας .
– Η τρύπα του όζοντος ,του ατμοσφαιρικού στρώματος, που μας προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου, είναι και θα συνεχίσει να είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντολογικά προβλήματα της εποχής μας. Οι επιστήμονες όμως σήμερα φέρνουν ευχάριστα νέα για την πορεία της που επηρέαζε εμάς και το περιβάλλον μας. Κατά τα λεγόμενα τους, η τρύπα του όζοντος ,δείχνει ενθαρρυντικά σημάδια, ανάκαμψης, έχει σταματήσει να μεγαλώνει και το στρώμα της, πυκνώνει πλέον και πάλι, με το όζον να αυξάνει. Όμως, θα πρέπεινα περάσουν τουλάχιστον δέκα χρόνια ,για να αρχίσει να συρρικνώνεται, πραγματικά , πάνω απ την Ανταρκτική. Τι συνετέλεσε στο παραπάνω αποτέλεσμα; Το ανθρώπινο χέρι : η παγκόσμια συμφωνία 1987 το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ έπαιξε καθοριστικό ρόλο, στο να φρενάρει, την αραίωση και εξαφάνιση του όζοντος, με την απαγόρευση, των χλωροφθορανθράκων που επιβλήθηκε τότε, έχει επιφέρει το σημερινό αποτέλεσμα. Η πρόοδος αυτή θα επιταχυνόταν έως και κατά 11 χρόνια, αν καταστρέφονταν, άμεσα τα υπάρχοντα, αποθέματα των χημικών ουσιών, που καταστρέφουν το όζον, όπου είναι αποθηκευμένες, κυρίως σε παλαιά ψυγεία και πυροσβεστήρες.
– Ένα τίμημα όμως που καταβλήθηκε για την σχετική ανάκαμψη του όζοντος, είναι οι χημικές ουσίες ( υδροφθοράνθρακες) που αντικατέστησαν τους χλωροφθοράνθρακες , μετά το 1987. Δυστυχώς, είναι ισχυρά αέρια, του θερμοκηπίου, με συνέπεια, να ενισχύουν την κλιματική αλλαγή, όπως ανέφερα παραπάνω ,με το λιώσιμο των πάγων. Οπότε χρήζει άμεση αντικατάσταση και αυτών των ουσιών με άλλες ,όπως οι υδροφθορο-ολεφίνες, που έχουν μικρότερες επιπτώσεις στην άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη. Ένα αποτέλεσμα  υπερθέρμανσης του πλανήτη και το χειρότερο σενάριο ξηρασίας, με αποτέλεσμα την καταστροφή των δασών των φυτών και κατά συνέπεια της ζωής , κάθε ζωντανού οργανισμού και ον πάνω, στην γη, θα γίνουμε μια δεύτερη χαμένη Ατλαντίδα. Σε αυτή την περίπτωση, οι επιστήμονες ελπίζουν, ότι η διεθνής κοινότητα, θα μιμηθεί, το πετυχημένο παράδειγμα, του Πρωτόκολλου του Μόντρεα> και θα επιδείξει, ανάλογη, πολιτική βούληση, για συντονισμένη δράση και στην περίπτωση, της κλιματικής αλλαγής. Εδώ, χρειάζεται, πάλι το ανθρώπινο χέρι, η παγκοσμία συμφωνία, η υπογραφή των υπεύθυνων, για το καλό του πλανήτη μας, ακούγοντας, τα μηνύματα και τις κραυγές του.
– Οι κλιματολογικές συνθήκες, ειδικότερα στην περιοχή της Μεσογείου, ευνοούν την εκμετάλλευση ορισμένων  ανανεώσιμων πηγών ενέργειας , όπως είναι η ηλιακή και η αιολική, μειώνοντας έτσι τους ρύπους από το πετρέλαιο , τον λιγνίτη και το φυσικό αέριο. Από την πλευρά μας, θα μπορούσαμε ο καθένας, να πάρουμε τα πινέλα μας για να βοηθήσουμε στον πίνακα : να μειώσουμε, την χρήση ηλεκτρικής ενέργειας, χρησιμοποιώντας ηλιακούς θερμοσίφωνες, να βάλουμε λάμπες, χαμηλής κατανάλωσης, καθώς και να χρησιμοποιούμε, τις ηλεκτρικές συσκευές, με φειδώ. Και τέλος η αγάπη, προς την φύση. Η αγάπη, προς το περιβάλλον και η προστασία του, θα πρέπει να ‘ναι για κάθε άνθρωπο νόμος .

– Η Τεχνολογία, που δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο στρέφεται από την κακή χρήση κατά πάνω του σαν ένα τέρας, που θέλει να κατασπαράξει, τον δημιουργό του.  Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, όλα ζητάνε βοήθεια. Μην αδιαφορήσουμε, όλοι μαζί, για όλους . Και να ευαισθητοποιηθούμε  ακούγοντας τις κραυγές βοήθειας των πουλιών, των ψαριών, των ζώων, το παραπονεμένο κλάμα των υδάτων, τον λυπημένο ψίθυρο των δένδρων, που βλέπουν τα σκελετωμένα μαυρισμένα χέρια των φίλων τους, γιατί κάποιο χέρι απρόσεκτο, έβαλε φωτιά , η κάποιο άλλο οικιοθελώς, για το συμφέρον και για το χρήμα, χωρίς να σκέπτεται, ότι αυτή η φωτιά είναι το προσάναμμα, της δίκης του καταστροφής και τέλος ακούστε, πριν να είναι αργά την σπαρακτική κραυγή, αγωνίας της Γης!
-Μόνο, η παγκόσμια, αντιμετώπιση του θέματος, θα μπορούσε να αποτελέσει μακροπρόθεσμα, την λύση για την σωτηρία της Γης με την συνεργασία όλων όσοι ζουν και υπάρχουν, σε αυτή την Γη. Ας πάρουμε τα πινέλα και τα πιο όμορφα χρώματα και να ζωγραφίσουμε, όλοι μαζί τον παραπάνω πινάκα, κάνοντας , τον τόσο μεγάλο, όσο η Γη μας  να μην υπάρχει, μαύρο χρώμα, να είναι τόσο όμορφος, όπως είναι ο πλανήτης μας, ο καθένας να βάλει μια πινελιά, να αλλάξει, την ζωγραφιά και να ξεθάψουμε την χαμένη ελπίδα, να δώσει, μια πνοή ανάσα ζωής, πριν χαθεί, για πάντα. Ήρθε καιρός να αλλάξεις, τον πίνακα εσύ –εσύ όλοι μαζί, να φτιάξουμε ένα πανέμορφο πίνακα, με πανέμορφα, χρώματα και να δώσουμε, την ελπίδα, να την μεγαλώσουμε και να κάνουμε το πουλί  να πετάξει ψηλά στον γαλάζιο ουρανό ..

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Νατάσσα Θ. Συμεωνίδου γεννήθηκε στην Εύβοια, μια κρύα μέρα του Γενάρη. Η συγγραφή  και η ποίηση, πηγάζει από μέσα της, σαν μια αστείρευτη πηγή…. Βιβλία της: Η μάσκα της χαράς, Ειρηνούλα, O  Φωτεινός Βασιλιάς, Όνειρα χαράς και λύπης,  που δημοσιεύθηκαν στο easywriter. Επίσης συμμετείχε σε ποητική  συλογή της  UNESCO με τίτλο :Σύγχρονοι Έλληνες  Ποιητές και στην ποιητικη συλογή  της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.