Συνέχεια στο αφιέρωμα «Παράξενες Μέρες στην Ευρώπη». Απόσπασμα από το βιβλίο «Το δέρμα είναι η ελαστική θήκη που περιβάλλει το σώμα ολόκληρο» (Huden er det elastiske hylster der omgiver hele legemet του Μπγιορν Ράσμουσεν

(…)

Έχω ένα αρχείο στον υπολογιστή μου με όνομα «Το σώμα του Μπγιορν». Εδώ γράφω έναν κατάλογο για ό,τι λαμβάνεται από το σώμα, και ό,τι εκκρίνεται από αυτό: φρυγανιές, αβοκάντο, μαύρο τσάι, ούρα. Καταγράφω τις πράξεις του σώματος: Καθαρισμό εντέρων, πλύσιμο δοντιών, τριμάρισμα γενιών. Προσπαθώ να αρχειοθετώ γεγονότα που δεν έχουν καμία σχέση με το ρομαντισμό, εδώ το θέμα είναι να βγει ένα πρότυπο.

Πού εντοπίζονται τα τραύματά σου; Τι μέγεθος έχουν οι πληγές σου σε επέκταση, μήκος και διάμετρο; Τι υπάρχει στα τραύματά σου; Α: Νεκροί ιστοί. Β: Απογυμνωμένοι ιστοί. Γ: Πύον. Πώς είναι το περιβάλλον των τραυμάτων σου; Α: Βρεγματώδες. Β: Φλεγμονώδες. Γ: Εκζεματώδες. Δ: Χρωστικό. Είναι εντάξει η ευαισθησία του ιστού σου; Είναι εντάξει η λειτουργία των επιφανειακών και διατρητικών φλεβών σου;

Τώρα βλέπω ότι ήμουν πολύ μικρός, δεκατριών χρόνων, δεκατεσσάρων, το πρόσωπό μου προειδοποιούσε αυτό που αργότερα στη ζωή μου έπαθα από το αλκοόλ. Η κοιλότητα στη ρίζα του αντίχειρα, που μεταξύ άλλων χρησιμοποιείται για τη σύντομη εναποθήκευση αλατιού με σκοπό την κατανάλωση τεκίλας, λέγεται «ανατομική ταμπακιέρα». Η ταμπακιέρα μου είναι βαθιά. Μπορώ να κρατάω οχτώ ποτήρια ρακί ανάμεσα στα δάχτυλα: γλυκάνισο, πορτοκάλι, δαμάσκηνο, βατόμουρο. Άνηθο και τζινέβρα, καρυοφύλλι, αγριορίζαρο*.

Ο μικρός κατεβαίνει απ’ το λεωφορείο και μπαίνει στο μπακάλικο. Ο μικρός έχει πάρει λεφτά από τη μάνα του για καραμέλες και εκείνη την βιντεοκασέτα που θα δει με τον δάσκαλο ιππασίας, αλλά ο μικρός και ο δάσκαλος ιππασίας

θα φάνε καραμέλες και θα δούνε βίντεο, γιατί ο δάσκαλος ιππασίας δεν είναι ο δάσκαλος ιππασίας, αλλά ο εραστής, γιατί ο μικρός δεν είναι ο μικρός, αλλά ο «Τι, τι». Ο Τι θα αγοράσει ένα  μπουκάλι κρασί στον εραστή, αλλά ποιο. Ο Τι θα αγοράσει τυριά, σταφύλια, όλο το μαγαζί για τον εραστή, αλλά ο Τι πάει στο τμήμα με τα βίντεο, διαβάζει τις περιγραφές της πενιχρής επιλογής ξανά και ξανά, το Τι δε  θυμάται τι διαβάζει το Τι, πρέπει να τα ξαναδιαβάσει, να γυρίσει τη βιντεοκασέτα ξανά και ξανά, αλλά δε θυμάται τι το Τι, τι η θάλασσα, το σπίτι και το κρασί, όχι οι καραμέλες, όχι, το επόμενο λεωφορείο για το σπίτι, ναι, το σπίτι, όχι, το κρασί ναι, το κρασί και το καυλί και

Τι να τον κάνεις τον έρωτα,  τη μια μέρα είσαι μες στη λαχτάρα, εφτάψυχος, την άλλη σκέτο ναυάγιο, γυρνάς εδώ κι εκεί στα χαντάκια, ξερνάς λίγο αίμα, αυτά. Ξεπλένεις τα γαλάζια σου μάτια και κρατάς τη  μόλυνση στο απλωμένο σου χέρι: κοιτάχτε. Δίνεις στον εαυτό σου μια  κατακεφαλιά, μετά μια αγκαλιά, για να παρηγορηθείς, χασμουριέσαι, μαζεύεις τα χείλια γύρω από ένα καλαμπόκι, το δαγκώνεις, μαζεύεις από κάτω ένα γατάκι στην αγκαλιά σου, μισοκλείνεις τα μάτια στον ήλιο, που σύντομα μαζεύεται στον ορίζοντα, αντίο.

Κατεβαίνω απ’ το λεωφορείο και πάω στην κουπαστή. Βγαίνω στην αυλή. Μπαίνω στο μπακάλικο. Κατεβαίνω στην παραλία. Τότε κάτι πετιέται επάνω μου και με ξαπλώνει κάτω. Ένα σκυλί. Ένα σκυλί, τίποτα άλλο, δυο σκυλιά, τίποτα άλλο. Ενώ σηκώνομαι και σκουπίζω την άμμο απ’ τα γόνατα, κάποιος παίρνει φωτογραφία. Τα σκυλιά χτυπάνε τα μπούτια μου, τα σάλια πετάνε γύρω απ’ τ’ αυτιά τους, εγώ καμπουριάζω φορώντας ένα μπλε ολόσωμο, ένα κίτρινο ολόσωμο και κοιτάω κλεφτά, ένοχα, το φωτογράφο. Μετά κάνω στροφή και μπαίνω στη θάλασσα.

** Το καρυοφύλλι είναι αρωματικό και φαρμακευτικό φυτό. Το αγριορίζαρο (ή γάλιο ή κολλιτσίδα) είναι πολυετές φυτό με στενά πράσινα φύλλα και κίτρινα άνθη που χρησιμοποιείται για δερματολογικές ασθένειες.

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

 Ο Bjørn Rasmussen γεννήθηκε το 1983 και αποφοίτησε από τη Σχολή Θεατρικών Συγγραφέων της Δανίας το 2007 και από τη Σχολή Συγγραφέων της Δανίας το 2011. Το βιβλίο του «Το δέρμα είναι η ελαστική θήκη που περιβάλλει το σώμα ολόκληρο» (Huden er det elastiske hylster der omgiver hele legemet), τιμήθηκε με  το Montana Literary Award το 2011 ενώ το 2013 πήρε επιχορήγηση από τη δανική κυβέρνηση για τριετές πρόγραμμα λογοτεχνικής εργασίας. Το 2014 κέρδισε το λογοτεχνικό βραβείο Kultur Bornholms και το 2016 το Λογοτεχνικό Βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το βιβλίο έχει ήδη μεταφραστεί σε επτά γλώσσες.

Ο ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ

Ο Σωτήριος Σουλιώτης, γεννήθηκε το 1971 στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ, και συγκριτική μετάφραση στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης (Δανία), και αργότερα του Βίλνιους (Λιθουανία). Ασχολείται κατά κύριο λόγο με τη μετάφραση Σκανδιναβικής και Βαλτικής λογοτεχνίας στα Ελληνικά.  Επίσης είναι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων & Μεταφραστών Δανίας (Δανία, http://www.danskforfatterforening.dk), καθώς και του Σώματος Επίλεκτων Μεταφραστών Διερμηνέων (Ελλάδα).  Е-mail: sotsouliotis@yahoo.com