Το Bridge over the Neretva, ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα του Django Wylie, κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στα Eyelands Book Awards για το 2021. Όπως συμβαίνει εδώ και τέσσερα χρόνια, κάθε νέο έτος έρχεται μαζί με τη συνέντευξη του νικητή του μεγάλου βραβείου. Το μεγάλο βραβείο στην κατηγορία «UNPUBLISHED BOOKS» σημαίνει ότι δεν θα παραμείνει αδημοσίευτο για πολύ. Θα εκδοθεί από τις Παράξενες Μέρες μέσα στη χρονιά που διανύουμε! Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το σύντομο βιογραφικό του σημείωμα που έστειλε ως φιναλίστ και στη συνέχεια την συνέντευξη.

Είμαι καθηγητής αγγλικών και θεάτρου, στην Ελβετία. Έχω μεταπτυχιακό στη  Δημιουργική Γραφή από το Goldsmiths και σπούδασα ποίηση στο UC Berkeley. Το 2017, κέρδισα το Λογοτεχνικό Βραβείο Yeovil και το 2019 κέρδισα τον Διαγωνισμό Indigo Dreams Firsts. Είχα ένα δικό μου κείμενο στη μικρή λίστα για το βραβείο πρώτου μυθιστορήματος στο London Magazine First Novel Award και έχω κερδίσει επίσης το βραβείο μυθιστορήματος του πρακτορείου Blue Pencil. Η πρώτη μου ποιητική συλλογή, New and Selected Heartbreaks, εκδόθηκε τον Μάιο του 2019.

Πώς νιώθεις που είσαι ο νικητής του μεγάλου βραβείου ενός διεθνούς διαγωνισμού βιβλίων;

 Είναι υπέροχο συναίσθημα να κερδίζεις το Μεγάλο Βραβείο στα Βραβεία του Eyelands. Η ιδέα ότι τα κείμενά μου θα διαβαστούν τώρα από άλλους, και το βιβλίο μου θα βρει τον δρόμο του προς την εκτύπωση, με γεμίζει με μια τεράστια αίσθηση ευγνωμοσύνης όχι μόνο για όσους συμμετέχουν στη διαδικασία ανάγνωσης και κρίσης, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο της λογοτεχνίας.

Πώς έμαθες για τον διαγωνισμό;

Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, αλλά νομίζω ότι έγινε μέσω του ιστότοπου της Εθνικής Ένωσης Συγγραφέων.

Πώς νιώθεις με την ιδέα ότι θα είσαι ο κριτής για τα βιβλία της κατηγορίας σου (Μυθιστόρημα) στα Eyelands Books Awards 2022;

Θα είναι τιμή μου να κρίνω τα βιβλία της κατηγορίας μου φέτος. Είμαι βέβαιος ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαλέξω έναν νικητή, αλλά αναμφίβολα θα είναι επίσης εξαιρετικά ωφέλιμη διαδικασία.

Πότε ξεκίνησες να γράφεις;

 Αυτό που θα πω είναι μάλλον υπερβολικά κλισέ, αλλά άρχισα να γράφω ποιήματα όταν ήμουν έφηβος… στο ημερολόγιό μου. Υποθέτω ότι ήταν ένας τρόπος για μένα να προσπαθήσω να κατανοήσω τα πράγματα που συνέβαιναν γύρω μου και τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσα να αντιδράσω σε αυτά, απομονώνοντάς τα και αποκρυσταλλώνοντάς τα με τα δικά μου λόγια. Ήμουν γύρω στα είκοσι όταν πήρα το πτυχίο μου και σκέφτηκα να ξεκινήσω το μεταπτυχιακό μου στη Δημιουργική Γραφή. Τότε άρχισα να γίνομαι πιο σοβαρός στο γράψιμο μου  και να συνειδητοποιώ την (έλλειψη στην) ποιότητά του. Έκτοτε, έχω εκδώσει μια μικρή ποιητική συλλογή και έχω γράψει πολλά αποτυχημένα κείμενα… Συνήθως γράφω μικρές φράσεις, στην εφαρμογή Σημειώσεις στο τηλέφωνό μου, τα οποία στη συνέχεια προσπαθώ να τα συνδυάσω ή να τα χτίσω σε κάτι μεγαλύτερο.

Έγραψες ένα θαυμάσιο βιβλίο. Ποια ήταν η έμπνευσή σου;

  Η έμπνευση για το Bridge over the Neretva ήταν ένα ταξίδι που έκανα στα Βαλκάνια το 2018 με τους φίλους μου. Πήγαμε σε πολλά υπέροχα και μοναδικά αξιομνημόνευτα μέρη, αλλά αυτό που άφησε τις πιο ανεξίτηλες εντυπώσεις ήταν το Μόσταρ, στη Βοσνία. Εκεί, το βιβλίο μιλά για δύο θετούς αδερφούς από διαφορετική εθνοτική καταγωγή, ο ένας από τους οποίους βγάζει τα προς το ζην κάνοντας βουτιές στην Παλιά Γέφυρα της πόλης για τους τουρίστες. Λοιπόν, αυτό είναι κάτι που παρακολουθήσαμε το πρώτο μας βράδυ στο Μόσταρ. Αν και γεμάτο ζωή, πλούσιος σε πολιτισμό και εκπληκτικά όμορφος, ολόκληρος ο τόπος είναι γεμάτος με μια πραγματική, απτή αίσθηση της πρόσφατης βίαιης ιστορίας του – πολλά από τα κτίρια εξακολουθούν να έχουν τρύπες από σφαίρες και η ίδια η γέφυρα είναι σε μεγάλο βαθμό ένα αντίγραφο αυτού που βρισκόταν εκεί από τον δέκατο έκτο αιώνα, έως ότου ανατινάχτηκε στον πόλεμο το 1993. Το μέρος είναι κάτι σαν ποίηση– η ομορφιά και η τραγωδία του διαβάζονται ανάμεσα στις γραμμές. Η γέφυρα πάνω από τη Νερέτβα είναι η προσπάθειά μου να καταλάβω πώς θα μπορούσε να είναι να ζεις εκεί και να προσπαθήσω να δημιουργήσω μια ζωή σε ένα μέρος όπου οι αιματηρές διαιρέσεις του παρελθόντος, αν και ανήκουν στο παρελθόν, είναι πολύ ακόμα ζωντανές, και απειλητικές ακόμη για το παρόν… Παρακολουθώ με λύπη τις ειδήσεις που βγαίνουν από τη Βοσνία τον τελευταίο καιρό, αλλά δεν έχω χάσει τις ελπίδες μου.

Ποια είναι τα σχέδια σου ως συγγραφέας για το μέλλον;

 Τον τελευταίο καιρό, έχω ανακαλύψει τον εαυτό μου να ενδιαφέρεται ολοένα και περισσότερο για το τι θα χρειαζόταν για να δώσεις στη λογοτεχνία πιο ρεαλιστικό νόημα, με δεδομένο ότι είναι σχεδόν βέβαιη η κλιματική καταστροφή… Είμαι ακόμα στο ψάξιμο αλλά με βοηθάει πολύ να διαβάζω κάποια από τα εξαιρετικά μυθιστορήματα που συνεχίζουν να εκδίδονται. Έχω αρχίσει να δουλεύω πάνω στο βασικό περίγραμμα ενός μεταμοντέρνου μυθιστορήματος που παίζει με τις ιδέες της αθανασίας ή/και της ελεύθερης βούλησης. Αλλά αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να παραμείνει ένα περίγραμμα. Δουλεύω επίσης ξανά κάποια από τα ποιήματά μου που ελπίζω ότι μια μέρα θα βρουν τον δρόμο τους στην εκτύπωση.

Έχεις έρθει στην Ελλάδα;

Δεν έχω επισκεφθεί την Ελλάδα, αλλά πάντα ήθελα να πάω. Η ελληνική φιλοσοφία, η μυθολογία και λογοτεχνική κουλτούρα ήταν σημαντική για μένα και για πολλούς από τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες που θαυμάζω. Θα μου άρεσε να έχω μια ευκαιρία να έρθω και να ζήσω για λίγο εκεί.

Πώς νιώθεις που το βιβλίο σου θα μεταφραστεί στα ελληνικά;

Είναι πραγματικό προνόμιο να μεταφράζεται ένα βιβλίο σου στα ελληνικά. Όταν έγραφα το βιβλίο, ποτέ δεν πίστευα ότι θα έβρισκε αναγνώστες, οπότε η ιδέα να φτάσει στα χέρια των αναγνωστών στην Ελλάδα και να αποδοθεί σε άλλη γλώσσα, είναι απίστευτα ευχάριστη.