Τρία ποιήματα από το βιβλίο της Gail Sidonie Šobat, που τιμήθηκε με το Grand Prize στα Eyelands Book Awards 2020 (Category: unpublished books /Subcategory: Poetry). Το βιβλίο μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε (δίγλωσση έκδοση) στην Ελλάδα το Νοέμβριο του 2021 από τις παράξενες μέρες.

Από τον Απρίλιο και για τρεις μήνες το «νησί» θα αρχίσει τη δημοσίευση αποσπασμάτων από όλα τα βιβλία που τιμήθηκαν με βραβείο στα Eyelands Book Awards 2021 μεταφρασμένα στα ελληνικά. Τα πρωτότυπα κείμενα θα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα των βραβείων https://eyelandsawards.com/

Πρόσφυγας

Έτσι ένιωσες, Αινεία,

όταν οδήγησες τους ταλαίπωρους φίλους σου, τον γιο σου

το φάντασμα της συζύγου σου, που ακολουθεί και αγκαλιάζει την πλάτη σου, μακριά από την πυρπολημένη Τροία;

Ήταν οι θαλάσσιοι άνεμοι τόσο σκληροί,

οι γλάροι στριγγλίζουν στις άρπυιες πάνω από τα ξεραμένα πρόσωπα σας, αφυδατωμένα σώματα, αξιοθρήνητο κατάντημα των περασμένων μεγαλείων σας;

Τα βρώμικα νομίσματα άλλαξαν χέρια

με διπρόσωπους ντίλερ στον θανατερό βαρκάρη που σας πέταξε στα κύματα και σας πήγε με σαπιόξυλα σε ξένες ακτές;

Ήρθαν οι κάτοικοι με παγωμένο βλέμμα

Τάχα μου να σας καλωσορίσουν με υποσχέσεις κι ύστερα να σας πετάξουν σε στρατόπεδα του χαμού

ή να σας οδηγήσουν με φακούς σε άλλα εδάφη;

Έκλαψαν άραγε πικρά όταν το παιδί, μωρό ακόμα ξεβράστηκε στην άμμο τους

με τίποτα άλλο παρά μια ελπίδα χαμένη και ένα μικρό κόκκινο φανελάκι στην πλατούλα του;

//

Γήρας

είναι αλήθεια ότι μισούμε τα γηρατειά

εκεί που όλοι θα φτάσουμε μια μέρα

αν είμαστε τυχεροί να ζήσουμε τόσο πολύ

για να αποκτήσουμε ηπατικές κηλίδες και ξερό δέρμα

να ξεγελάς μια ζωή μέσα σου

ήταν πάντα ο τρόπος

από τις αποδιωγμένες γριές γυναίκες

ή εκείνες που καίγονται από το ρίσκο

σε αυτές που κλειδώνουμε και κρατάμε μακριά

στο μοντέρνο άσυλο

τους μισούμε τόσο πολύ ώστε να

πληρώνουμε βοηθούς που θα κάνουν τη βρώμικη

δουλειά δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα κόπρανα

τα διαλυμένα σώματα και

ακόμα χειρότερα τα μυαλά

γιατρών, σοφών επιστημόνων

υπαλλήλων και οδοντίατρων, μητέρες, πατέρες

αφήνονται να σαπίσουν και να καταστραφούν

σε περίπτωση που ο εγκέφαλός μας είναι ο επόμενος

μένουν όλα στην οικογένεια

η γηριατρική δεν εξευγενίζει

τα γηρατειά είναι μια μεγάλη ισοπέδωση

σαν τον καλό τους φίλο το θάνατο

μπορούμε να προσποιούμαστε όσο θέλουμε

με κρέμες και χειρουργικές επεμβάσεις

κι όμως έρχεται τελικά έρποντας ο γεροπαράξενος

το αρχαίο γεράκι κρώζοντας

αυτουνού δεν μπορεί να του σηκωθεί

αυτή δεν μπορεί να το κάνει έτσι κι αλλιώς

και τα γηρατειά δεν είναι για φλώρους

//

Η Ιοκάστη λέει σε όλους: «Θαρρώ πως μ’ αρέσει να βλέπω νεότερους άντρες»

είναι σκληρό αυτό που όρισαν  οι Μοίρες

να κάνουν μια γυναίκα κάποιας ηλικίας

να φτάσει στη σεξουαλική ακμή μεσήλικη όταν

ο Απόλλων έκανε τη ζημιά του και η Σελήνη

φθίνει

κλινοσκεπάσματα υγρά με επιθυμία και νυχτερινό ιδρώτα

το δέρμα πιο χαλαρό αλλά ακόμα φλεγόμενο

όταν η επιθυμία αναλώνεται σε ταραγμένα όνειρα

ταιριάζει με την ώρα του οίστρου για τον Παν στη δική του

κορύφωση

πρόστυχες ευχές αφθονούν στη μεσόκοπη καρδιά:

να περιπλανηθείς μέσα σε ένα φθινοπωρινό δάσος

μια  στεγνωμένη Δρυάδα να ακολουθεί έναν φαύνο

τόση ταπείνωση, κι όμως πόσα λογάκια μπορούσε

να ψιθυρίσει

σε νιους που μόλις μυήθηκαν, φουσκωμένοι και αγέρωχοι,

ο υμένας δεν χρειάζεται προσοχή- θέλουμε μόνο λίγη νυχτερινή μουσική

μια ώρα και τα αγόρια γίνονται άντρες χωρίς

φόβο για αντίποινα και αντεγκλήσεις, απλώς μια σύντομη ανακούφιση από την

υστερία

Η Γκέιλ Σίντονι Σόμπατ είναι ποιήτρια, τραγουδίστρια και συγγραφέας 12 βιβλίων. Είναι η δημιουργός / συντονιστής του YouthWrite®, κατασκηνώσεις για παιδιά που λατρεύουν να γράφουν… σχεδόν τα πάντα και εκπαιδευτής σε προγράμματα επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Μακ Γιούαν και στη Σχολή Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα. Έχει παρουσιάσει έργα της σε ολόκληρο τον Καναδά, αλλά και σε χώρες όπως Κατάρ, Βιετνάμ, Ελβετία, Φινλανδία, Τουρκία ενώ πρόσφατα είχε επισκεφθεί τη Βαλτιμόρη στις ΗΠΑ. Έχει εργαστεί σε πολλά σχολεία του Καναδά, στο Queen’sUniversity, στη Ντόχα του Κατάρ, στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα μέσω του Canadian Authors Association, για το Metro Edmonton Federation of Public Library, και για το North Words στο Yellow knife, NWT. Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί σε ακαδημαϊκά και λογοτεχνικά περιοδικά, και αποσπάσματα από ανθολογίες της έχουν μεταδοθεί στο ραδιόφωνο και ανεβεί  στη σκηνή. Η Γκέιλ έχει βραβευτεί με το Global TV Woman of Vision ενώ της έχει απονεμηθεί και το βραβείο Τεχνών και Πολιτισμού της πόλης της. Έχει τιμηθεί επίσης με το Culture Citation Award. Έχει μετακομίσει 40 φορές στη ζωή της από το Badlands στο Εθνικό Καταφύγιο Siksika κι ακόμη σε φρικτά προάστια της Κωνσταντινούπολη έως την ακτή Sunshine στο ιδανικό καταφύγιο ενός συγγραφέα, ένα αιωνόβιο  σπίτι με εντελώς ιδιαίτερο στυλ.