Το eyelands παρουσιάζει ένα μικρό απόσπασμα από την ενδέκατη συλλογή του Αντώνη Περδικούλη που κυκλοφόρησε στις αρχές του 2024 και ένα ενημερωτικό σημείωμα για την συλλογή «Ο ήχος της απώλειας» του Ν.Γ. Λυκομήτρου. Πρόκειται για δύο ποιητές που έχουν που έχουν συνεισφέρει με κείμενά τους στην ιστοσελίδα και οι εκδόσεις τους μας δίνουν ιδιαίτερη χαρά.

**

Αντώνης Περδικούλης/ Χώμα και Άνεμος

Το κυρίως  σώμα τής συλλογής απαρτίζεται από λυρικά εξάστιχα ποιήματα ομοιοκατάληκτα και μη, από ποιήματα σε ελεύθερο ύφος και στίχο, από σονέτα, οκτάβες, τετράστιχα και άλλα.      Το Χώμα και Άνεμος είναι ριπές θύμησης  και νοσταλγίας, γεμάτες συμβολισμό, ρεαλισμό,  και αλληγορικές εικόνες, βιωματικά αποτυπώματα της αθώας παιδικής ηλικίας , ευωδίες ονείρων τής ψυχής και τρυφερά χνἀρια των αισθήσεων.. Κουβαλά όμως και την σκληρότητα τής ζωής, την ψυχοφθόρο ανάγκη, της μοίρας τον γολγοθά, τη σισσύφεια προσπάθεια και το επέκεινα τού θανάτου, μέσα από μια διάθεση φιλοσοφημένη.. Στις ποιήσεις αυτές  ωστόσο εμφιλοχωρεί η πίστη για αἐναη ζωή, η προσδοκία για υπέροχο   κι ανέσπερο φως , η λατρεία της αθωότητας,”που μόνον αυτη διαρκεί”, κατα τον ποιητή Τάκη Βαρβιτσιώτη.   Το “Χώμα και ο Άνεμος” είναι ο λασπωμένος δρόμος που διαβαίνει ο ποιητής ξυπόλητος. Είναι ο άσπιλος ουρανός  που σιγά σιγά  μαυρίζει από τα  νέφη.. Είναι η αυτογνωσία και ο κατοπτρισμός   τής θνητότητας, τού πεπερασμένου  τού φθαρτού πεπρωμένου, αλλά και η ασταμάτητη πίστη για το καλύτερο.

       Ολόκληρη η συλλογή είναι εμποτισμένη στα νάματα του ρομαντικού συμβολισμού  και του εύκρατου υπερρεαλισμού.

//

Χὠμα είμαι… ένα χνάρι

σε λασπωμένο δρόμο

πού θα ξεράνει ο ήλιος…

Άνεμος είμαι… μια γραμμή

σ’ άσπιλο ουρανό

πού θα χωθεί στα νέφη

Σονέττο

Ανοιγοκλεί ουρανόματη βεντάλια

στου έρωτα και στου καημού το χρώμα

ξαπλώνεται στης ‘λιοχαράς το στρώμα

μ’άρωμ’ αφράτο, γιορτινό και ντάλια..

Αστερισμοί σπαθιά από χελιδόνια

στήνουν γιορτάσι τα Νεράϊδια και τ’ Αρκάδια

Γής κι Αφροδίτης λές χορός και χάδια

γλυκολαλούν στα δάσια μέσ’ αηδόνια..

Ασάλευτα, λαγκάδια αρματωσιές

τα στεφανώνουν, πανάρχαιες λύρες

σ’ανεμοτόπια, ερωμένες νιές..

Τής Αρμονίας άγγελοι και μοίρες

γλυκοκοιμούνται, ιδέες κι εσπερίδες..

Η Πούλια στέλνει μας χρυσές ελπίδες…

***

Ο χρόνος ασυλλόγιστος

Ο χρόνος ασυλλόγιστος θα με λυγάει κλαράκι

και με νοτιά τα κύματα και με βοριά τη φόρα

κι όταν η μέθη θα φιλά τ’ άδυτα τής ψυχής μου

Θα ‘χω βαρύ τον ουρανό, μέλανα, πιο σατράπη..

Απ’ της νυχτιάς μου το θεριό

π’ όλο μ’ αναταράζει

τής θλίψης τ’ άγριο βουητό

λυπητερό μαράζι..

//

/////

Ν.Γ. ΛΥΚΟΜΗΤΡΟΣ – «Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΚΧΙΚΟΝ)

Σχεδόν 15 χρόνια μετά την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ιχνηλάτες του Τέλους» (Εκδόσεις Γαβριηλίδης), ο Ν.Γ. Λυκομήτρος επανακάμπτει στα λογοτεχνικά δρώμενα με την ποιητική συλλογή «Ο Ήχος της Απώλειας» (Εκδόσεις Βακχικόν).

Η συλλογή περιλαμβάνει 30 ποιήματα που πραγματεύονται ζητήματα όπως η λαίλαπα του μικροαστισμού, η επανεμφάνιση του φασισμού, η πυρηνική απειλή, η φρίκη του βιασμού, η νόσος του καρκίνου, οι ψυχικές διαταραχές, οι ερωτικές σχέσεις, η μοναξιά της μητρόπολης αλλά και η ασφυκτική ζωή στην επαρχία, η ταξική διαστρωμάτωση της κοινωνίας και η αλλοτρίωση του ανθρώπου μέσω του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Ο Ν.Γ. Λυκομήτρος προσπαθεί με την πένα του να καταδείξει αλλά και να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα, αφήνοντας τον αναγνώστη/την αναγνώστρια να αναζητήσει τις διεξόδους.

***

Ο Ν.Γ. Λυκομήτρος γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακό στη Μετάφραση-Μεταφρασεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2010 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Ιχνηλάτες του τέλους» (Εκδόσεις Γαβριηλίδης), η οποία την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε σε δίγλωσση έκδοση (ισπανικά-ελληνικά) υπό τον τίτλο “Rastreadores del Fin” (Ediciones Idea), σε μετάφραση και επιμέλεια του ποιητή Mario Domínguez Parra. Τον Μάιο του 2011 δημοσίευσε τον κύκλο ποιημάτων με τίτλο «Θροΐσματα Θανάτου» στο πλαίσιο της μηνιαίας ψηφιακής έκδοσης «Λογοτεχνικά Σημειώματα» (Τεύχος 9), που επιμελείτο ο ποιητής Θοδωρής Βοριάς. Το 2012 εξέδωσε το θεατρικό έργο “Dead End: Μητροπολιτικό ψυχόδραμα σε τρεις πράξεις” (Εκδόσεις Βακχικόν). Διατηρούσε τη στήλη «Ποιήματα και Χίμαιρες» στο fanzine Chimeres (Τεύχη 22-28, 2012-2014), ενώ είναι ο διαχειριστής του ιστολογίου «Ο ήχος της απώλειας». Τον Απρίλιο του 2024 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Ο ήχος της απώλειας» (Εκδόσεις Βακχικόν).