Συνέντευξη με τον Γκρέιαμ Άρνολντ, μεγάλο νικητή των Eyelands Book Awards

Πώς νιώθετε που είστε ο μεγάλος νικητής ενός διεθνούς διαγωνισμού βιβλίου;

Είμαι ενθουσιασμένος που είμαι ο νικητής του μεγάλου βραβείου του Eyelands. Είναι η πρώτη μου φορά που κερδίζω έναν διαγωνισμό εκτός της Βόρειας Αμερικής και το γεγονός ότι ο διαγωνισμός έχει έδρα στην Ελλάδα, τη γενέτειρα της δυτικής λογοτεχνίας, είναι συγκλονιστικό.

Πώς μάθατε για τον διαγωνισμό;

Έψαξα στο Google διαγωνισμούς που δέχονται συλλογές διηγημάτων.

Πότε ξεκινήσατε να γράφετε;

Πάντα μου άρεσε το διάβασμα από τότε που ήμουν μικρός. Ποτέ δεν σκέφτηκα τα βιβλία που διάβασα ως «λογοτεχνία» ή ότι υπήρχε κάποιου είδους νόημα πέρα ​​από να με απορροφήσει μια καλή ιστορία. Άρχισα να γράφω όταν ήμουν στα είκοσί μου, (κακή) ποίηση στην αρχή, μετά διηγήματα. Ήταν χάλια, γι’ αυτό αποφάσισα να παρακολουθήσω μαθήματα και εργαστήρια στο πανεπιστήμιο και από τότε γράφω σταθερά.

Βλέπω από το βιογραφικό σας ότι έχετε κερδίσει πολλές λογοτεχνικές διακρίσεις. Είναι η πρώτη φορά που μια από τις ιστορίες σας θα μεταφραστεί σε άλλη γλώσσα;

Ναι! Κι αυτό είναι επίσης συγκλονιστικό.

Έχετε γράψει ένα εξαιρετικό βιβλίο. Ποια ήταν η έμπνευση για τις «Παγόδες του Ήλιου – Ιαπωνικές Ιστορίες»;

Έζησα και εργάστηκα στην Ιαπωνία από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 έως τις αρχές του 2000 ως δάσκαλος ESL. Κατέληξα να παντρευτώ μια Γιαπωνέζα και επιστρέψαμε στον Καναδά και τώρα έχουμε δυο κόρες δίδυμες. Μετά την επιστροφή μου στον Καναδά, εμπνεύστηκα από τα πράγματα που είδα και έκανα στην Ιαπωνία και ήθελα να γράψω ιστορίες που να αποτυπώνουν μερικές από τις πραγματικές και φανταστικές εμπειρίες μου εκεί. Διάβασα ένα βιβλίο με ιστορίες της Mary Yukari Waters με τίτλο «The Laws of Evening» που διαδραματιζόταν στην Ιαπωνία και κάλυπτε διαφορετικές χρονικές περιόδους της Ιαπωνικής ιστορίας και αναρωτήθηκα αν θα μπορούσα να γράψω ιστορίες όπως αυτή, αλλά από διαφορετικές οπτικές γωνίες και με μεγαλύτερη έμφαση στα διαπολιτισμικά στοιχεία.

Αν αυτή η συλλογή διηγημάτων επρόκειτο να προσαρμοστεί για σενάριο ταινίας, τι είδους ταινία πιστεύετε ότι θα ήταν;

Οι ιστορίες αφηγούνται από ποικίλες οπτικές γωνίες (δυτικές, ιαπωνικές, αρσενικές, γυναικείες, ενηλίκων, παιδιών, άψυχων αντικειμένων) και διαφορετικές χρονικές περιόδους (δεκαετίες 1920, 1940, 1990 και σύγχρονη εποχή). Μερικά είναι αστεία, άλλα είναι σουρεαλιστικά, άλλα είναι δραματικά και μερικά δημιουργούν ένταση και αγωνία, επομένως είναι δύσκολο να επιλέξει κάποιος ένα συγκεκριμένο είδος ταινίας. Αλλά το μόνο κοινό που έχουν όλες οι ιστορίες είναι ότι προσπαθούν να μιλήσουν για το ζήτημα των σχέσεων που αναπτύσσονται σε παγκόσμιο επίπεδο και ταυτόχρονα την αίσθηση του τόπου, της επιθυμίας, του φόβου και της ανάγκης να ανήκεις, έτσι θα μπορούσα να δω αυτό το βιβλίο να είναι παρόμοιο είδος ταινίας όπως το «Short Cuts» (ελλ. τίτλος «Στιγμιότυπα»)του Ρόμπερτ Άλτμαν, το οποίο βασίστηκε σε πολλά διηγήματα του Ρέιμοντ Κάρβερ.

Πώς νιώθετε με την ιδέα ότι το βιβλίο σας θα μεταφραστεί στα ελληνικά;

Αυτό είναι εκπληκτικό. Έχω δημοσιεύσει διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά όλα αυτά τα χρόνια (8 από αυτή τη συλλογή έχουν δημοσιευτεί μέχρι τώρα) αλλά αυτή είναι η πρώτη μου έκδοση βιβλίου. Η συλλογή δεν έχει ακόμη εκδοθεί στα αγγλικά, οπότε η έκδοση του πρώτου μου βιβλίου στα ελληνικά είναι ένα μοναδικό και συναρπαστικό βήμα στο ταξίδι μου ως συγγραφέα.

Έχετε επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα;

Όχι. Ήταν όνειρο ζωής μου και της συζύγου μου να επισκεφτούμε την Ελλάδα. Ποιος ξέρει, ίσως μπορέσουμε να έρθουμε όταν κυκλοφορήσει το βιβλίο!

Πώς νιώθετε με την ιδέα ότι θα είστε ο κριτής των Eyelands Books Awards 2025;

Είναι συγκίνηση και τιμή να  κρίνω τα Βραβεία Βιβλίου Eyelands του επόμενου έτους. Ανυπομονώ να επιστρέψω στον διαγωνισμό και να ανακαλύψω νέες φωνές.

Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για το μυθιστόρημά σας που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και έχει να κάνει και με την Ιαπωνία;

Το μυθιστόρημά μου, «Sea of ​​Clouds», διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του σεισμού του Τόκιο το 1923. Πρόκειται για την ιστορία μιας Αμερικανίδας ανθρωπολόγου που είναι εθισμένη στο όπιο, η οποία σώζει ένα ορφανό μωρό γιαπωνεζάκι από τον σεισμό και καταλήγει να διασχίσει μαζί του 70 μίλια από το Τόκιο στο όρος Φούτζι σε όλη την κατεστραμμένη περιοχή για να προσπαθήσει να το πάει στον πατέρα της. Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που καλύπτουν τις μέρες που ακολούθησαν τον σεισμό του 1923 και μου πήρε δέκα χρόνια να ερευνήσω και να γράψω.

Ποια είναι τα συγγραφικά σας σχέδια για το μέλλον;

Αυτήν τη στιγμή εργάζομαι στο δεύτερο μυθιστόρημά μου για έναν νεαρό που, αφού ανακάλυψε τη μητέρα που τον εγκατέλειψε όταν ως παιδί διαγνώστηκε με καρκίνο, φεύγει μαζί της και την αδερφή του στο Μαϊάμι και προσπαθεί να πουλήσει κλεμμένα φάρμακα αξίας 200.000 δολαρίων για να πληρώσει για μια πειραματική επέμβαση που μπορεί να της σώσει τη ζωή.

Ο G. S. Arnold έχει μεταπτυχιακό στα Αγγλικά στον τομέα της Δημιουργικής Γραφής από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και εργάζεται σε ένα κολέγιο στο Τορόντο του Καναδά. Κείμενά του έχουνν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά όπως: The Malahat Review, Event Magazine, Ninth Letter, Asia Literary Review, Glimmer Train, Prairie Fire και The Masters Review. Έχει πάρει επανειλημμένα επιχορηγήσεις από Συμβούλιο Τεχνών του Τορόντο, του Οντάριο αλλά και του Εθνικού Συμβουλίου του Καναδά, καθώς και μια υποψηφιότητα για το βραβείο Pushcart και ένα βραβείο για ταξιδιωτικές ιστορίες. Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε μικρή ή μεγάλη λίστα σε διαγωνισμούς όπως της Ένωσης Συγγραφέων του Καναδά, το βραβείο διηγήματος CBC 2019 , το διεθνές Βραβείο Bridport για διηγήματα και το Masters Review Short Story Anthology. Πρόσφατα ολοκλήρωσε το πρώτο του μυθιστόρημα «Sea of ​​Clouds», που διαδραματίζεται την εποχή του σεισμού του Τόκιο το 1923.